ฟ่าน เย่ (จีน: 范曄; ค.ศ. 398[lower-alpha 1] – 23 มกราคม ค.ศ. 446[lower-alpha 2]) ชื่อรอง เว่ย์จง (蔚宗) เป็นนักประวัติศาสตร์และขุนนางชาวจีนของราชวงศ์หลิวซ่งในยุคราชวงศ์เหนือ-ใต้ เป็นผู้รวบรวมของตำราประวัติศาสตร์โฮ่วฮั่นชูฟ่าน เย่เป็นบุตรชายคนที่ 4[lower-alpha 3] ของฟ่าน ไท่ (范泰) ฟ่าน เย่เกิดในบริเวณที่เป็นเช่าซิง มณฑลเจ้อเจียงในปัจจุบัน แต่บ้านเกิดของฟ่าน เย่อยู่ที่นครหนานหยาง มณฑลเหอหนานฟ่าน เย่เป็นผู้ถืออเทวนิยมซึ่งวิพากย์วิจารณ์ศาสนาพุทธ, หยินหยาง และแนวคิดดเรื่องอาณัติแห่งสวรรค์อย่างหนัก โดยอ้างถึงการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ของจาง เหิงเป็นหลักฐานฟ่าน เย่มีชีวประวัติอยู่ในซ่งชู (เล่มที่ 69)